Ta strona została uwierzytelniona.
W wiecznej pogoni za widmem znikomem,
W namiętnych marzeń i porywów szumie,
Jako zaklęte latać muszę duchy,
Ponad tą ziemią, która mi jest domem...
I wiecznie pragnąć, i wiecznie się smucić,
I tak się trawić, jak płomień skrzydlaty...
Czemu nie mogę spocząć, ani wrócić
Do mojej wioski i do mojej chaty?...
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/PL_Maria_Konopnicka-Poezye_w_nowym_uk%C5%82adzie_III_Pie%C5%9Bni_i_piosenki_013b.png/30px-PL_Maria_Konopnicka-Poezye_w_nowym_uk%C5%82adzie_III_Pie%C5%9Bni_i_piosenki_013b.png)