Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie IV Obrazki 015.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

U nas w wiosce znam wszystko... wszystkiegom już syta,
Aż do znudzenia...
Codzień z za tego wzgórza słońce rankiem świta,
Nic się nie zmienia...
Wiem, gdzie rosną dziewanny, a gdzie niezabudki
W przydrożnym rowie...
Wiem, gdzie szary słowiczek zwił domek malutki
W naszej dąbrowie...
Wiem, gdzie ojciec łan orze, gdzie matka wybiela
Cieniutkie płótna,
Wiem, jak w święto wieczorem grzmi wiejska kapela,
Jak fletnia smutna...
Lasek, cmentarz, kościołek, starego plebana,
Znam już z pamięci...
Tęskno mi! — Hej, pociąga dal sina, nieznana,
Wabi i nęci!