Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye w nowym układzie II Hellenica 062.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

ANTYKLEJ.
I jasne systemy!

CHRYZYP.
Tymon! Cóż stoisz jak głuchy i niemy?
Patrz, łódź przepływa pod żaglem ze śniegu,
Na maszcie wianek różany. Tu z brzegu,
Czuję, że w łodzi tej płynie bogini!

HEJTON.
Która wyznaje system Heraklita,
I z pocałunków ognia — światy czyni.

CHRYZYP.
Patrz, jak powiewa jej zasłona biała.
(Widać zbliżającą się łódź. Hejton powstaje i woła).
Ho, Thalasiana!... Ho! ho!...

CHRYZYP.
Przeleciała,
Jak przelatują nadbrzeżne łabędzie...

TYMON.
(w zadumie)
I to już wszystko, co było? Co będzie?

ANTYKLEJ.
Mój mistrzu przemów, bo Tymon się zmieni