Ta strona została uwierzytelniona.
O konający na krzyżu, o Chryste!
Bądź pozdrowiony przez męczeństwo duchów,
Co idą smutne, milczące i czyste,
Wśród walki życia wybuchów,
I podniesione są w ciche błękity,
Jak białe hostje ludzkości,
Albo jak kielichy krwawe
Okupu naszej przyszłości...
I przed rozbłyskiem nowej gasną zorzy
Jak Ty, do krzyża przybity,
Baranku Boży...
Ave!
∗
∗ ∗ |
O! bądź pozdrowion, ginący z pragnienia,
Przez te płomienne tęsknoty i żary,
