Ta strona została uwierzytelniona.
O! dajcie usta wszystkim krzywdom ziemi
I wszystkim nędzom i tęsknotom ducha,
I niech się niebo drzwiami błękitnemi
Otworzy i Bóg niech słucha!
∗
∗ ∗ |
Czy Tobie, Boże, imię: „grom i burza,”
Że świat Twój w ogniach się nurza?
Czy Tobie, Boże, imię: „błyskawica,”
Że mu miecz nagi przyświeca?
Czy Tobie imię: „Śmierć i wytępienie,”
Że się krwi leją strumienie?
Czy ziemia w chwili gniewu nawałnicy
Iskrą Ci prysła z źrenicy?
Czy, jeśli bóstwo boleść uczuć może,
Łzą z oczu padła Ci, Boże?
