Ta strona została uwierzytelniona.
Skało, nie byłaś ty Piotrową skałą
I domem Boga nie byłeś ty, Domie!
Więc twego życia wygasło tak płomię,
Że i popiołów skruchy nie zostało.
Oto twe mury nieokryte chwałą,
Puste, zczerniałe, w posępnym ogromie
Nagłej swej śmierci ślad noszą widomie,
Jak porażone od pioruna ciało.
Ducha w nich niema. Czy był kiedy — nie wiem.
Świecą się szyby upiornem zarzewiem
Krwawych zachodów nad Rodanu falą...
Przyjdź więc, o czasie, i uderz w ruiny
Wielkiej opoki rozbicia i winy...
Niech się te ściany znieważone walą!
- ↑ Rocher des Doms — rupes Dominorum »skała Panów«, na której zbudowano pałac papieski i katedrę awiniońską.
