Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 4 290.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Str. 149 zam. w. 5 ,Że i mnie serce ta włócznia przebodła’ Odk.
» w. 6 ,Żeś miłosierny jest’ It1—2; ,I żeś ty dobry jest’ Odk.
» » 8 ,też’ It1—2; ,krwi’ Odk.
» zam. w. 9—10:
,Żeś już więź ze mnie uczynił hyzopu,
Że bić już w światów zegarze zaczyna’ Odk.
» zam. w. 12: ,Że się przeciera brzask z nad nocy stropu’ Odk.
» » w. 15 ,I będzie słyszan krzyk całej natury’ Odk.
» » w. 17 ,Złoty grom życia i zmartwychpowstanie’ Odk.
» w. 18 ,już’ It1—2; ,gdzieś’ Odk.
» zam. w. 19—21:
,I myśleć będę, że wielką mnie siłą
Zbudzisz i dźwigniesz nad moją mogiłą,
Że otrę czoło w śmiertelnym dziś pocie’ Odk.
» zam. w. 23 ,Która mam ręce przybite ku niebu’ Odk.
» w. 25 ,wnet dzwon’ It1—2; ,jak grzmot’ Odk.
» zam. w. 26 ,Dzwon na ogromne światu Aleluja’ Odk.
» » w. 29—30:
,Od martwych w ono gromowe zaranie
Posiew odwieczny mej krwi i mych kości’ Odk.



Str. 151.

MORZE.
Tytuł w Ch.

Str. 153.
LI. ADWOKACYA.

Pdr TgI 1894, I, 378; It1—2, 173.