Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 4 169.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

I czar tej greckiej nocy czując w każdej żyle,
O bogach duma, o ich nieśmiertelnej sile,
O wieczystym ich bycie, o wieczystej mocy...

Wtem głos z otchłani: — »Hej, tam! U jońskich wybrzeży
Wołaj: Umarł Pan wielki[1]! Pan wielki martw leży!« —
I znów cisza. Drżą gwiazdy wskróś morza i nocy.




  1. Pan wielki. — Grecki bożek trzód i pasterzy, Pan, nigdy nie miał przydomka wielki i nigdy też nie umierał; »wielkim Panem« będzie tu »wielki kozieł« t. j. bóg w postaci kozła, czczony w mieście egipskim Mendes (po egipsku Detet, w środku wschodniej Delty) i z powodu koźlej postaci utożsamiony z helleńskim Panem.