Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 2 254.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Wstrzęsło się dziewczę; śmiech ostry i suchy
Z drobnych ust wybiegł... zwinęła w kłąb włosy
Ruchem bachantki...[1] widzenie zagasło...
Umilkły w piersiach śpiewające głosy,
I wszystkie dobre rzuciły ją duchy...
I pierwsza padła w objęcia tancerza.




  1. Bachantka — wesoła aż do szału towarzyszka Bachusa, boga winnej latorośli.