Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 10 505.jpg

Str.	285	zam.	w. 18: ,Z piersią, lnem siwym płótnianki nakrytą‘ A.
»	—	w. 22	(Rzuciłem) ,Zdradziłem‘ A.
»	—	» 25	,z tych‘ W1; z swych‘ A.
»	—	» 28	,murów‘ W1; ,muru‘ A.
»	—	po w.	30:
		(Lecz już) ,A przez kwiecistych okien wirydarze (Jęły) Poczęły cicho iść miesięczne blaski I rozświetliły gorące w łzach twarze (Płachty) Chusty, sukmany, kapoty, zapaski, Tak nad skruszone bieląc się nędzarze, Co się cisnęły przed same balaski (Srebrzystość Pana Jezusowej łaski) Jak hostja w świętej swojej bieli, Którą my w dusze zbolałe przyjęli‘ A.
»	289	» 7	,dwoma‘ W1, BW; ,dwiema W2—3
»	291	» 11	,żytniej‘ BW; ,żytnej‘ W1;.
»	—	po w.	14:
		,Tak mówił Bugaj Piotr, a głos szedł z wnętrza, Jakoby z żywej i otwartej rany, A on, gdzie odsyp najwyższy wał spiętrza, Wparł się w piach mokry oboma kolany. Już fala bije po nim, która prędsza, Już na pierś skacze, już szarpie sukmany, Już przez łeb... Nie czuł, tak żal w nim był srogi. Dopieroż ja go za kark i na nogi! Chwiał się chłop chwilę, jakby łyknął z kwartę, Mokra czupryna zwisnęła na oczy, A te źrenice szeroko otwarte Błędnie chodziły po modrej roztoczy... Tak zaraz baby uczynią mu wartę, Iż to i słowo tak człeka zamroczy, Tak go rozchmieli, rozbierze tak w sobie, Że klęśnie, jakby po wielkiej chorobie‘. BW.
»	292	w. 12	,nieobjętych‘ W1, BW; ,obojętnych‘ W2—3.
»	—	zam.	w. 15: ,Jarmark był. Kipiel okrutna i mrowia‘ BW.
»	—	w. 27	,A‘ W1, BW; ,I‘ W2—3.
»	294	porządek strof w BW: 1) Wielka to rzecz... 2) I zaraz mi się... 3) Zaczem się zwarli...
»	—	w. 7	,Zaczem‘ W1; ,Tak my‘ BW.
»	—	» 31	,po placu‘ W1; BW; ,na placu‘ W2—3.
»	295	» 23	,A‘ W1; ,Więc‘ BW.
»	296	» 9	,Kos‘ W1; ,Roch‘ BW.
»	297	» 9	,ona‘ BW; ,owa‘ W1.
»	298	» 5	,Skróś‘ W1, BW; ,Śród‘ W2—3.