Ta strona została przepisana.
| Str. | 270 | w. 9 | — 16 w A, BW brak. |
| » | — | » 22 | ,On sam‘ A, W1; ,Spojrzę‘ BW. |
| » | — | » 23 | ,Tak krzyknę: Pietrze‘ A, W1; ,On! — Pietrze... wrzasnę‘ BW. |
| » | — | » 26 | ,Dlaboga, ten strzał‘ A, W1; ,Taki strzał!... Chryste‘ BW. |
| » | — | » 27 | ,Zaś‘ W1; ,A‘ A. |
| » | — | zam. | w. 27: ,A ów z uśmiechem: — A tam ot z facendy‘ BW. |
| » | — | w. 28 | ,czatę trzymawszy‘ A, W1; ,straże trzymając‘ BW. |
| » | — | zam. | w. 29: ,Bo i nam w nosach kręciły już swędy‘ BW. |
| » | 271 | w. 1 | ,Poświecił sam‘ A, W1; ,Sam poświecił‘ BW. |
| » | — | zam. | w. 2: ,A strzelić?... Zabić1?... Toć lepiej na ćwierci‘ BW; 1 ,Zranić‘ A. |
| » | — | zam. | w. 3—10: |
| ,Lecz jam był w ogniach...1 — A inni? A Żuki? — 1 ,Przerwałem, rzekąc‘ A. Bom na Jelenki wspomniał rodzicieli — Są! Jakże! Wszyscy na kawie!1 I póki 1 ,u kawy‘ A. Nie odrobimy tego, co my wzięli, Po sto milrejsów od głowy,1 od sztuki, 1 ,Coś po sześć setek milrejsów‘ A. Póty z nas1 z swojej nie puszczą gardzieli. 1 ,To nas ze‘ A. ...Tatarskie oko!... Bym!... — Tu się zachłysnął, Splunął i białkiem w oczach1 dziko błysnął.‘ A, BW. 1 ,oka‘ A. | |||
| Str. | 271 | zam. | w. 11: ,Zaczem się niby rozśmiawszy z uciechy‘. BW. |
| » | — | w. 12 | ,dziwnie‘ A, BW1; ,nasze‘ BW. |
| » | — | zam. | w. 13—15: |
| ,Twarz skrzywił, szarpnął do dołu te wiechy, A z modrych źrenic łza po łzie mu kanie... Więc schylił na pierś konopnej tej strzechy.‘ BW. | |||
| » | — | zam. | w. 17: ,Zaczem łba wzniesie, odetchnie głęboko‘ BW. |
| » | — | w. 17: | ,Aż‘ W1; ,Wtem‘ A. |
| » | — | » 18 | ,zaklnie‘ A, W1; ,zgrzytnie‘ BW. |
| » | — | » 19 | ,rzekę... tam‘ A, W1; ,pytam... wam‘ BW. |
| » | — | zam. | w. 20: ,Ale ów milczkiem szedł i tylko stęka.‘ BW. |
| » | — | w. 24: | ,złego‘ W1; ,tego‘ A. |
| » | — | zam. | w. 24—26: |
| ,W buciskach długich, iż gadu się lęka, To tak ogniją nogi z tej mokrości, Że chce but ściągnąć — to z skórą... do kości...‘ BW. | |||
| » | — | w. 27 | ,Stanęła wnet‘ W1; ,Wnet stanęła‘ A. |
| » | — | zam. | w. 27: ,A wtem przypadną nasi. — Dalej rada!...‘ BW. |
