Ta strona została uwierzytelniona.
PAMIĘCI IGNACEGO DOMEJKI.
Odpłynąłeś nam za morze,
Za dwoiste morze!
Za to jedno tu, na ziemi,
Za to drugie — boże.
A na jednem fale biją,
Wicher po niem lata,
A na drugiem wielka cisza,
Cisza z po za świata.
A na jednem, w blaskach słońca,
Łódź się rankiem chwieje,
A na drugiem — noc wieczysta,
Co nigdy nie dnieje.
A na jednem w maszty białe
Bujny wiatr podzwania,
A na drugiem — czarny żagiel
Wiecznego rozstania.
