Ta strona została przepisana.
WIERSZ ZE SWINEBURN'A
„I porzuciwszy gniew, nadzieję, pychę,
wolni od pragnień i wolni od burz,
dziękczynnych westchnień ślemy modły ciche,
ktokolwiek jest tam pośród gwiezdnych głusz.
Za to, że minąć dniom żywota dano,
za to, że nigdy raz zmarli nie wstaną
i rzek powolnych nurt zmącony pianą
zawinie kiedyś w głąb wieczystą mórz".
_51.jpg&oldid=2896350){kind=link}