Ta strona została uwierzytelniona.
Księżyc w wód srebrnéj kąpie się topieli,
Gwiazdy blask leją na nurty rozchwiane,
Światło na morza przestrzeni rozlane.
Lecz moja dusza światłości nie dzieli,
A gdy jęk fali przerywa tę ciszę,
Wspomnieniem przeszłości smutnie się kołyszę.
∗ ∗
∗ |
