Strona:PL Karol Bołoz Antoniewicz-Poezyje 251.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Życie.



Ah, ici bas la douleur à la douleur s'enchaine,
Le jour succede au jour et la peine à la peine.
Lamartine.


I czemu płakać, gdy szczęście odpływa?
Łza w szybkim pędzie wstrzymać go nie zdoła.
Rzuć tylko okiem zroszoném dokoła,
Szczęście na bezdnie grobu spoczywa.

Czas na swych skrzydłach i młodość porywa;
Połysk łudzący szczęścia się rozpłynął,
A gdy się groźno świat oczom rozwinął,
Najtkliwsze serca potargał ogniwa.