Ta strona została uwierzytelniona.
Do Kosmacz[1] wiedzie ta ścieszka,
Tam gdzie Stefan Dźwinko mieszka.
Tam na skale, tam nad wodą
Mieszka Dźwinko z żoną młodą.
Miejcie baczność, o Huculi,
Waszéj zwierzam życie kuli,
Waszéj sile, waszéj broni.
Stańcie wkoło na ustroni;
Ja pod oknem przy téj ścienie
Cichym głosem zwabię Ksenię.“
„Ksenio piękna i wesoła,
Wyjdź z twéj chaty, Dobosz woła;
Wychodź prędzéj, noc ucieka,
Dobosz tu na ciebie czeka.
Czyś nie sama? czyś usnęła,
Żeś tak mocno drzwi zamknęła?“
„Ja tu sama, ja cię słyszę.
Czegoś nocną przerwał ciszę?
- ↑ Kosmacze, wioska huculska, pół mili od Mikuliczyna.
