Strona:PL Karol Bołoz Antoniewicz-Poezyje 178.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Czy nie dosyć szczęścia mamy,
Kiedy ciebie, Jezu, znamy,
Kiedy możem iść za tobą
Choć z boleścią i żałobą,
Gdy nam wolno kochać ciebie,
Być na ziemi, a żyć w niebie,
A krzyż dla tych, co cię znają,
A krzyż dla tych, co kochają,
Nie jest hańbą, lecz ozdobą,
Jest boleścią i radością,
Jest nadzieją i miłością.
Świat zawiedzie, krzyż nie zdradzi,
Świat oszuka, krzyż doradzi;
Krzyż przewodnik pewny, wierny,
Krzyż do nieba jest odźwierny.