Ta strona została uwierzytelniona.
Legenda.
Błysnęła na wschodzie jutrzenka złota,
Gwiazdy w nieznane mkną światy.
Z rosą poranną łzami sierota
Nadwiślańskie skrapia kwiaty.
Nie dla niéj piękny świeci poranek,
Świat w szatę światło ubiera;
Żałosnie trzyma w swéj dłoni dzbanek,
A drugą łezkę ociera.
Już Krakowiaków gromadka wesoła
Na targ do miasta się spieszy;
Lecz na sierotkę nikt nie zawoła,
Sierotki nikt nie pocieszy.
