Strona:PL Karol Bołoz Antoniewicz-Poezyje 127.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Powiedz mi tylko; na twoje żądanie
Pójdę, gdzie każesz, uczynię, co zdołam;
A kiedy siła w téj pracy ustanie,
Wspomnę na ciebie, w pomoc cię zawołam.

W tobie mą ufność, nadzieję pokładam
I téj ufności będę owoc zbierać.
Tobie więc kornie mą prośbę przekładam;
Mów, ja dla ciebie chcę żyć i umierać.



∗             ∗



Bierz za kij twój, bo czas drogi,
Spiesz do pracy kornie, śmiało;
Żniwo wielkie, żeńców mało
W czasie smutku, łez i trwogi.