Ta strona została uwierzytelniona.
Gdy żałość moję tobie opowiadam,
Wtedy w méj duszy ciszéj i spokojniéj;
Kiedy me życie w ofierze ci składam,
Wtedy w mém sercu jaśniéj i przestroniéj.
O, wskaż mi tylko, wskaż mi życia drogę,
Bez twéj pomocy daléj iść nie mogę!
Bo kto sam idzie, pod krzyżem upada,
A do powstania gdy siłę wytęża,
I myśl się kłóci, lęk w serce się wkrada,
Dusza słabnieje, a ciało zwycięża.
Lecz kto na tobie polega jedynie,
Dla tego boleść siłą się rozwinie.
∗
∗ ∗ |
