Strona:PL Juljusz Verne-20.000 mil podmorskiej żeglugi 220.jpeg

dzie niezamieszkana jak księżyc, który oddawna stracił swoje ciepło żywotne.
 — Za ileż to wieków? — spytał Conseil.
 — Za kilkaset tysięcy lat, mój chłopcze.
 — W takim razie — odpowiedział Conseil — będziemy jeszcze mieli dość czasu na ukończenie naszej podróży, byle tylko Ned Land nam nie bróździł.
 I Conseil, uspokojony, zabrał się znów do studjowania głębin, których Nautilus dość blisko dotykał, płynąc z umiarkowaną szybkością.
 Tu, na gruncie skalistym i wulkanicznym, rozwijała się cała flora żyjąca: gąbki, holoturje i cydyppy, ozdobione czerwonawemi mackami i wydające blade światło fosforyczne; beroesy, pospolicie znane pod nazwą ogórków morskich, oblane migotliwym blaskiem słonecznego widma; włosieńce, dochodzące szerokości metra i zaczerwieniające morze swoją purpurą; drzewiaste eurjale; nadzwyczajnej piękności paprocie na długich łodygach; znaczna liczba jadalnych jeżowców najrozmaitszych odmian i wreszcie aktynje zielone na pniu szarawym i z brunatnemi krążkami, które niknęły w oliwkowych warkoczach ich macek.
 Conseil szczególniej zajął się badaniem mięczaków i stawowatych, a chociaż ich wyliczenie jest dość suche, nie chcę martwić poczciwego chłopca opuszczeniem jego osobistych spostrzeżeń.
 W oddziale mięczaków wymienia liczne muszle złożone, piersiokształtne, spondyle ostrygowate, zwane pospolicie oślą stopą i gromadzące się stosami jedne na drugich. A więc notuje tam muszle trójkątne, skrzydłopławki trójzębne, z żółtemi płetwami i przezroczystemi skorupami, bokoskrzelne pomarańczowe, jaja centkowate czyli upstrzone zielonawemi centkami. Dalej wymienia aplizje, znane pod nazwą zajęcy morskich, dolabelle, mięczaki mięsiste; umbrelki z klasy brzuchopełzów; uszka morskie, których muszla wydaje perłową masę nader poszukiwaną; petonkle, muszle złożone płomykowate; anomje, muszle skamieniałe, które mieszkańcy Langwedocji przekładają podobno nad ostrygi. Oprócz tego notuje muszle podwójne białe i tłuste, z gatunku tych, których jest wielka obfitość przy brzegach Ameryki północnej i których mnóstwo sprzedaje się w New-Yorku; nagrzebyki pokrywkowe rozmaitych barw; ślimaki kamieniste, kryjące się w szczelinach skał, mięczaki bardzo przyjemnego, pieprzykowatego smaku; muszle zwane sercem Wenery, owalne, dwuskorupne, wydęte u góry i kształt serca mające. Wreszcie wylicza cynlje nastrzępione bąbelkami szkarłatnemi, mięczaki mięsiste z zagiętym końcem muszli, podobne do lekkich gondoli; muszle koronowate, karjatydy z muszlą w kształcie wężownicy; szare tetydy, z rodzaju miękkozwierzów, centkowane biało i pokryte frendzlowatym płaszczykiem; solidy, podobne do małych ślimaczków, mięczaki peł-