Ta strona została przepisana.
Jam na przód sercem szedł wytrwałém,
Te walki duszy pacholęcéj
Przeżyłem sam — przeżyłem więcéj,
Bom nędzę znał, lecz łez nie znałem!
Bo żyła we mnie myśl wszczepiona,
Że, chcąc się z losem wziąść za bary,
Jak dąb, co silne ma konary,
Trzeba potężne mieć ramiona.
_18.jpg&oldid=3229386){kind=link}