Strona:PL Jana Kochanowskiego dzieła polskie (wyd.Lorentowicz) t.2 167.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
VI.


Aza nie lepiej sławy cnej poprawić,
Niż próżno siedząc w cieniu, wiek swój trawić?


VII.


Prawa są równie jako pajęczyna:
Wróbl się przebije, a na muszkę wina.


VIII.


Gdy szczęście nie chce i rada pobłądzi,
Fortuna światem, nie nas rozum rządzi.


IX.


Nie — kto ma złoto, ma perły, ma szaty,
Ale — kto na swem przestał, to bogaty.


X.


Gdy będą Boga usta wyznawały,
Niechajby się Go i sprawy nie przały[1].


XI.[2]


Biedna starości! wszyscy cię żądamy,
A kiedy przyjdziesz, to zaś narzekamy.


XII.


Omylny świecie, jakoć się tu widzi,
Doszedłem portu, już więc z inszych szydzi[3].



  1. nie zapierały.
  2. wiersz ten oraz następny znajdują się we Fraszkach (księgi I).
  3. szydź.