Ta strona została skorygowana.
JANA KOCHANOWSKIEGO.
Broda mój rym, Apollo, chocia niemasz brody,
Rymu brodzie nie zajźrzy,[1] a byś[2] wiecznie młody
Nie chciał być, godnaby ta broda twojej twarzy,
Rymu zaiste godna, który, proszę zdarzy.[3]
Wierzęć ja, że w tej gęstwie zacnych bród niemało
Będzie sobie mym rymem chłubę czynić chciało,
Mówiąc (będzieli zwłaszcza po temu uroda):
Jaciem ona sławnego pisoryma broda.
Ale to w czas ode mnie wiedzcie, że z tą brodą
Żadna śmiertelna broda nie zrówna[4] urodą.
Broda to nie człowiecza; coś na kozła więcej
Poszła.[5] Ale do rzeczy przystąpmy co pręcej.
Wizerunk widomego świata niewidomy
Jest nad przeźroczystymi niebieskimi domy,
_t.1_213.jpeg&oldid=1859068){kind=link}