Ta strona została uwierzytelniona.
Anteus[1], Maksyminus[2], sławny Belizary[3] —
I wielu inszych pisma wynoszą bez miary.
Miło Polakom wspomnieć swego Czarnieckiego,
Chodkiewiczow[4], Mieleckich, nuż i Koreckiego[5],
Żołkiewskich, Wiśniowieckich; więc z tymi wszystkiemi
Należy Lanckorońskiem paragon na ziemi.
Męstwa Herkulesowi proba jest prawdziwa,
Gdy za przedni ornament lwi[ej] skory zażywa:
I z tym dom Lanckorońskich jawnie emuluje,
Kiedy się lwem ognistym z dawna pieczętuje.
Wydziwić się nie mogą Rzymianie swojemu
Maryuszowi[6] i tak sercu odważnemu,
Ktory się wiązać nie dał, gdy mu ucinano
Nogę, i wielkie mu stąd męstwo przyznawano.
- ↑ Anteus — syn Neptuna i Ziemi, król Libji, siłacz, pokonany przez Herkulesa.
- ↑ Maksyminus, Julius Verus, sławny siłacz, okrzyknięty przez wojsko po zamordowaniu Sewera cesarzem, wkońcu zabity przez własnych żołnierzy.
- ↑ Belizarjusz, syn chłopa, wódz cesarza Justynjana, pogromca Wandalów i Gotów.
- ↑ Jan Karol Chodkiewicz, zwycięzca z pod Kirchholmu.
- ↑ Samuel Korecki, jeden z najwaleczniejszych wojowników polskich, dostał się pod Cecorą (1620) po raz wtóry do niewoli tureckiej i, wtrącony do Jedykułu w Stambule, poniósł śmierć na rozkaz sułtana.
- ↑ Będzie to zapewne C. Marius Gratidianus, którego Sulla kazał związać i okrutnie zamordować, w ten sposób, że mu, ażeby śmierć przedłużyć, naprzód wyłupiono oczy, następnie odcinano jeden członek po drugim (Orosius V, 21, Lucanus II 177 nstp.). Pasek zmieniał podania starożytne, mity, a nawet przysłowia wedle tego, jak mu było potrzeba; por. Tyria loca (str. 544) zam. Tyria maria, podanie o Perseuszu (str. 217) i anegdotę o babie Dionizjuszowej (niżej, pod r. 1685).