Kto się jej konterfektem wiernie tytułuje,
Jemu specialiter[1] afekt konformuje[2].
Ma się tedy czym szczycić rawiczowskie plemię,
Że herb jego nietylko odziedziczył ziemię,
Lecz w niebieskich obrotach ma też gubernia[3];
Przyznam, że to szczęśliwa taka familija.
Jest tego herbu pełno w Litwie i w Koronie,
Po wszystkich wojewodztwach, w kożdej prawie stronie,
Nawet w czeskim krolestwie; jeszcze od uniej
Rozkrzewiwszy się, ten herb nabył posesyej.
Jak wiele inszych herbow w Polszcze poginęło
I starewnych familij siła poschodziło!
A Rawicz z długą liczbą rachuje swe lata
I podobno trwać będzie do skończenia świata.
Czemuż to? — Oto temu, że rzecz jest niegodna,
Aby tak śliczna Panna miała być niepłodna.
Mam go też w jednym polu; moje zdanie na tem,
Aby nigdy nie zginął, chyba rowno z światem.
Kto się tym herbem szczyci, przebaczyć w tej mierze,
Kiedy niegładkie mija, do pięknych się bierze,
Bo od swej heroiny ten przywilej mają,
Że się z dusze w nadobnych dziewczynach kochają.
Lecz stoj, pioro! Co robisz? Bardzoś się zagnało;
O Pannie siła piszesz, o mężnym Lwie mało.
Widzę ja to, żeć jakoś ładniej koncept idzie,
Niż o wojennym Marsie pisać, aczci przyjdzie.
Jednak pioro pozorne[4] ma swoje racye
I należyte właśnie w tym ekskuzacye:
Pierwszą, że Panna znakiem niebieskich obrotow
I ze Lwem gospodarskich zażywa kłopotow;
Strona:PL Jan Chryzostom Pasek-Pamiętniki (1929) 591.jpeg
Ta strona została uwierzytelniona.