ties[1] prędką im też podobno przyniesie zgubę; jako mamy praeiudicata[2], że i inszym narodom per nimiam mollitiem et voluptatem[3] tak się stało, ktore przedtem rej wodziły i całemu światu straszne bywały. Dobre to już teraz na zwojowanie Turczyna początki, kiedy Bog takie na zniszczenie jego i rekuperowanie[4] tak wielu krolestw i świątnic podał sposoby.
Stanęła ta wiktorya szczęśliwa dnia 12 września; rozweseliła wszystko chrześcijaństwo, rozweseliła cesarza zdesperowanego, Bogu się tylko w opiekę oddającego; rozweseliła całą Rzeszą niemiecką, a osobliwie incolas[5] miasta wiedeńskiego, ktorych grzbiet najbliższy był tej dyscypliny; narodowi naszemu wieczystą zjednała sławę, gdyż i teraz przyznają to narody. Słyszałem to z ust jednego godnego pana, z francuskich [krajow] człowieka, ktory mowił, że Poloni sunt genitores Germaniae[6]. Bo to jest rzecz pewna, że jużby był Wiedeń trzech dni więcej nie wytrzymał; ktory gdyby był zginął, zginęłyby wszystkie ditiones Imperii et consequenter[7] i drugie chrześcijańskie państwa. Krolowi, panu naszemu, jest za co dziękować, że sam in persona[8] na tę nie chronił się wojnę, bo ta jego ochota wiela chrześcijaństwu uczyniła dobrego, osobliwie jednak te pożytki przyniesła, że kożdy z paniąt, z panow
_564.jpeg&oldid=2690143){kind=link}