założywszy, a koło nas arbitrow[1] konnych zawsze kilka i kilkanaście czasem tysięcy, jednych trzeźwich, drugich pijanych. Zagaił marszałek facundissima oratione[2]. Nastąpiły gratulationes[3] od krola, od senatu, apprecando felicem eventum[4]. Kożdemu marszałek odpowiedział in forma amplissima[5].
Proponowano tedy materias consultationis[6], ale specialiter[7] punkta kardynalne, to jest, defensionis patriae[8] i należytej potędze tureckiej resystencyej[9], a drugi custodiae corporis[10] krola pana et securitatis ab impetitione et insidiis malecontentorum[11]. Od czego najpierwej począć, petit consilium[12] marszałek od koła. Poczęli zabierać głosy, wywodząc, że utrumque necessarium[13], ale cura salutis[14] J-o KMści, Pana naszego Młgo, ma być w tym u nas predykamencie[15], żeby ante omnia[16] był obmyślony Majestatowi zaszczyt, a potym o inszych consulere[17] materyach. Taką miał
- ↑ Arbiter (z łac.) — świadek.
- ↑ kształtem nader ozdobnym
- ↑ powinszowania
- ↑ życząc szczęśliwego skutku
- ↑ stylem bardzo ozdobnym
- ↑ przedmioty narad
- ↑ osobliwie
- ↑ obrony ojczyzny
- ↑ odparcie
- ↑ straży osoby
- ↑ ubezpieczenia go od napaści i zamachów ze strony malkontentów
- ↑ domaga się uchwały
- ↑ jedno i drugie potrzebne
- ↑ staranie o zdrowie
- ↑ w tem uważaniu. Predykament (z łac. praedicamentum) — wyraz utworzony przez neo–latynistów na oznaczenie Arystotelesowej kategoria — najogólniejsze pojęcie, pod które wszelkie szczegóły naszej wiedzy podciągnąć można; naliczył takich kategoryj A., jak wiadomo, 10, później ściągnął do 8.
- ↑ przedewszystkiem
- ↑ radzić