styą insi, i moj też brat comparuit[1] między tymi kongregatami[2], bo był na ten czas posłem z Litwy, i obmawiał się, że lubo był in consilio impiorum[3], ale musiał być jako munus[4] całego wojska. Krol rośmiawszy się, rzekł: »Kiedyście inszym radzili, źleście radzili; ale sobie dobrzeście poradzili, tak właśnie, jako sobie trzeba, żeby to było w kronice«. I tak aż na trzecim sejmie skończyła się ta materya.
Ja wracam się ad statum anni huius[5]. Kiedy się w Wilnie odprawuje komisya z takiemi temulencyami[6] i tumultami, odprawuje się we Lwowie[7] trochę modestius[8] i polityczniej[9] niżeli w Litwie, i z lepszym efektem, bo z łaski Bożej znalazł się sposob uspokojenia wojska: szelągi kazano klepać, tynfy także klepać, srebra w ktorych tylko za groszy 18, ale je po złotemu kazano brać, dawszy im taką instytucyą[10]: Dat pretium servata salus potiorque metallo est[11]. I już od-
- ↑ stanął
- ↑ zgromadzonymi
- ↑ w radzie bezbożnych
- ↑ urząd (kanclerz)
- ↑ do zdarzeń tego roku
- ↑ Temulencja (z łac.) — pijatyka.
- ↑ Komisja lwowska odbyła się w r. 1663 (nie w r. 1662,. jak Pasek mylnie podaje). Szelągów Boratyniego szło, jak dawniej, po 3 na grosz mimo zmniejszonej do ⅓ zawartości miedzi, tak samo złote czyli tynfy mimo wymienionej w napisie wartości 30 groszy, były naprawdę warte tylko 18 groszy. Była to więc moneta z obiegiem przymusowym; odtąd rozróżniano dawniej wybitą dobrą i nową, bieżącączyli spodloną monetę, ktorą także pogardliwie zwano wołoską. Pasek tłumaczy po swojemu wołoskie szelągi jako sprowadzone z zagranicy.
- ↑ porządniej
- ↑ przyzwoiciej
- ↑ pouczający napis
- ↑ Wartość nadaje dobro powszechne, nad kruszec droższe.
_378.jpeg&oldid=2665762){kind=link}