trzebna, że W. MM. Panowie stabiliendo ulteriorem cursum[1] rzeczy naszych, a osobliwie in casu[m] saevientis fortunae[2], dalszym (nie wiedząc, jakie subsequentur) prospiciendo[3] okazyom, obmyśliliście taki ligament juramentu[4], ktorego sposobu lubo ja non reprobo[5], ale że jakąś mam do niego abominationem naturalem[6], dlatego zaraz z początku w najpierwszym kole opowiedziałem się z tym, że ja przysięgać nie myślę; bo jako twardoustemu koniowi czasem i arabski nie pomoże munsztuk, tak kogo wrodzona nie ustrzeże poczciwość, takie i tym podobne juramentow ligamenta nie utrzymają i nie będą hamulcem. Większa i owszem stąd pochodzi offensa Maiestatis[7], kiedy Bogu kawalerski przyrzekszy parol, [łamiemy go]. Nie wiem, jeżeli tego nie żałował Katylina[8], że kiedykolwiek na to się ubezpieczył, że conscios facti obstrinxerat iuramento[9]; nie wiem co pomogło Annibalowi[10], choć przysięgał solenniter super Romanorum perniciem[11], kiedy mu nieba inakszą, niżeli sobie obiecował, obmyśliły fortuny aleam[12]. Uważyć, co za pociechę miał Kserkes[13], że super fidelitatem[14] obowiązał sobie przysięgą spartańskiego De-
- ↑ ustalając dalszy bieg
- ↑ na wypadek, gdyby się los srożyć zaczął
- ↑ nastąpią, zabiegając
- ↑ węzeł przysięgi
- ↑ nie ganię
- ↑ wstręt wrodzony
- ↑ obraza majestatu
- ↑ Katylina, spiskowiec rzymski (r. 63 przed Chr.).
- ↑ spólników zamachu zobowiązał przysięgą
- ↑ Hannibal, wódz kartagiński (247 — 183 przed Chr.).
- ↑ uroczyście zgubę Rzymian
- ↑ kostka, kolej
- ↑ Kserkses, król perski.
- ↑ na wierność