Strona:PL JI Kraszewski Z nad Buga from Echo Y1 No37 page1 part3.png

podpisany ma względem ciebie, szanowny redaktorze, pana Aleksandra Pauszę zastępować, znajduje się on w niesłychanie trudnem położeniu. O czem pisać — z nad Bugu? — o piasku? ba — z tego i marnego bicza ukręcić nie można.
 Na ten raz wspomnimy o tym biczu, którym jest dla wszystkich, bez żadnego wyjątku, mieszkańców stron naszych, w każej gminie rej wiodący i samowładnie panujący — pan pisarz.
 W łańcuchu stworzeń, między człowiekiem a zwierzęciem za ogniwo jakoby pośrednie, do tej pory, małpę uważano — to wszelako zdanie, obowiązani są naturaliści nasi, w teraźniejszych czasach sprostować koniecznie; bo między małpą a człowiekiem mamy jeszcze pana pisarza gminnego z okolic nadbużnych.
 Pisarz bywa rozmaitej szerści, kary, kasztanowaty albo konopiaty, łysy rzadko — budowy zwykle nieszczególnej, często dychawiczny. Zimą miewa szopy bardzo nawet porządne, ale brudne i zawalane — ze zmysłów, słuch i węch najlepiej wykształcone, lubuje się w kolorach jaskrawych, a do kraciastych krawatek słabość ma szczególna, choruje zwykle na hydrofobię czyli wodowstręt, dla tego wody ani do umywania, a tem bardziej, Boże uchowaj, do