Ta strona została uwierzytelniona.
Mało kto z was, kochane dzieci, zna wzdłuż i wszerz tę piękną ziemię naszą, którą wieki usiały tysiącem pamiątek.
Gdybyśmy to mogli z wami, dzieci kochane, przejść tak z końca w koniec ten kraj nasz, a stanąć nad każdą kupką gruzu, garstką ziemi, u każdego, mechem porosłego kamienia, cóż to za ślicznych rzeczy moglibyśmy się dowiedzieć! ale podróż taka zbyt długa i ciężka: a ze wspomnień także jest wiele, którym potrzeba jeszcze spać w mogiłach, nim do życia wstaną, nim w pieśni jasnéj rozkwitną.
