Strona:PL JI Kraszewski Listy z zakątka włoskiego from Biesiada Literacka Y 1886 No 28 page 22 part 1.png

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Ostatnia nasza we Florencyi wycieczka na wystawę, smutne po sobie zostawiła wspomnienie: upadek był w niéj widoczny! Nie z wielką więc nadzieją poszliśmy oglądać wystawę medyolańską, ale znaleźliśmy ją daleko widzenia godniejszą niżeśmy przypuszczali. Uderzyło w niéj najwięcéj, że dwie szkoły stały bardzo dobitnie naprzeciw siebie: stara ze swemi tradycyami i nawyknieniami, nowa z techniką odrębną na posługach naturalistycznéj czy realistycznéj teoryi. Ostatnia oczywiście głównie ściągała oczy. Bardzo wiele obrazów weszło na wystawę tak zaledwie naszkicowanych, tylko na uczynienie wrażenia w pewnéj odległości obrachowanych, a zblizka tak ohydnie namazanych, że trudno się wydziwić odwadze, z jaką je dano na widok publiczny. Lecz o to mniejsza, chociaż wiele jest przesady w téj niby nowéj technice, która nic nie ma za sobą, prócz że od wielu sumiennych studyów uwalnia; główną cechą szkoły nowéj malarstwa, że pod pozorem szukania prawdy, zrzeka się wszelkiego wyboru i porywa na temata najtrywialniejsze, najsmutniejsze, nic nieznaczące lub wstrętliwe.
Profesor Cezar Tallone wystawia postać naturalnéj wielkości mężczyzny lat średnich, w łachmanach, brudnego, z twarzą najpospolitszą w świecie, bez wyrazu, rozpostartego na stołku i trzymającego w ręku próżne fiasco od wina. Namalowane to chłopisko doskonale; na jasnym murze ściany tynkowanéj, z silą i energią występuje tak, że czyni złudzenie żywego obdartusa, którego w domu na ścianie trzymać i patrzeć na niego byłoby prawdziwą męczarnią; ów Beone z wirtuozyą wielką jest odtworzony, ale nie pojmuję jak z nim żyć będzie mógł nabywca obrazu.
Cztery obrazy znakomitego artysty Eleutera Pagliano, dowodzą, że z natury maluje wszystko, co tylko obrazowi jest potrzebném, z łudzącą prawdą i pracowitością niezrównaną: aksamity, atłasy, bronzy, klejnoty, suknie ze wszelkiego możliwego materyału są zachwycające wykonaniem doskonałém. Jedna z większych kompozycyj przedstawia pożegnanie Napoleona z Józefiną; Napoleon woskowa figura czy manekin, Jó-