Strona:PL JI Kraszewski Listy from Świt Y1884 No38 page613 col3 part2.png

pał się i gaśnie, a o książkach jéj mówić przestawano. Tymczasem, dawni jéj przyjaciele widzieli, że nie straciła ona nic ze swych zalet, i że jest tylko dojrzałą i pewną siebie.
 Spłaciwszy należną dań ideałowi społecznemu, o którym marzyła, od roku 1848 zaczęła się powoli godzić z rzeczywistością i z warunkami życia; zaczęła kochać swe wnuki, otoczyła się rodziną i umarła jako... ukochana babcia.
 Po zgonie jéj — nawet obojętni uczuli, że to gwiazda prawdziwa zgasła, i że Francya straciła jedną ze swych znakomitości. 10-go Czerwca 1876 roku, p. Ernest Dréolle zaproponował Izbie uchwalenie kredytu nadzwyczajnego w ilości 25,000 franków, celem ogłoszenia konkursu na posąg dla G. Sand, któryby stanął przed pałacem Wersalskim. Czy było to za wcześnie, czy za późno? — dość że Izba słuchać o tém nie chciała.
 Nieco późniéj p. Henryk Lacratelle próbował wyjednać dla niéj pomnik kosztem rządu — w ogrodzie Luksemburskim. Chciał od siebie dołożyć 50,000 franków. Projekt usunięto, i znowu zapanowało milczenie.
 Jednakże inicyatywa prywatna nie cofnęła się, i pomnik został wzniesiony w małém prowincyonalném mieście. Ale pewny jestem, że