Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Ostrożnie z ogniem 129.jpeg

jak można. Kasper wiedzący obyczaje, zaraz porwał posłańca i już się wesoło do niego uśmiechając, w najserdeczniejszej gawędzie, wprowadził na przeciwek.
 Z ciekawością ojciec i syn zbliżyli się do świecy i stary oddał Janowi list, będąc już pewien, że do niego być musi, ale oddał z westchnieniem. Sam usiadł w krześle swojem i zadumany nalewał sobie krupnik w prostą glinianą misę, która przed nim stała.
 Jan czerwienił się po uszy czytając.
 — No cóż ci tam piszą? spytał ojciec. —
 — Starościna —
 — Jakto? sama starościna. —
 — Tak, ona podpisana. —
 — Cóż tedy?
 — Ośmiela mnie i zaprasza do swego domu.
 — Tam do kata! honor wielki! odparł Darski poczynając spokojnie jeść krupnik. Teraz chłopcze zginąłeś. —
 Jan znów w rękę pocałował i jakby go przepraszał — rzekł cicho —