Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Matka królów tom II 271.jpeg

ski jeszcze najrzawszy marszałka z laską poprzedzającego króla, nałajał mu zdaleka...
 Duchowni, senatorowie, wszyscy na koronacyi przytomni, na zamek szli biesiadować z młodym panem i matką jego. Spytek i Strasz sami powlekli się do gospody...
 Mielsztyńskiemu z pamięci Dersław nie wychodził. Co się z nim stało! gdzie i jak zniknął, tak się wprzódy odgrażając i panosząc?
 Zaszli więc naprzód do niego...
 Pusto tu prawie było... Z czeladzi znaczniejsza część przypatrywała się w dziedzińcach zamku pochodowi króla i panów. Na łożu, rozebrany, z rękami pod głowę podkurczonemi, leżał Dersław na strop patrzając...
 Ujrzawszy nadciągającego Spytka, ziewnął i rozśmiał się.
 — A co? — rzekł — ochrypliście? Koronacya dlatego się odbyła i króla mamy...
 Spytek chciał począć łajać, gdy Dersław dodał zimno.
 — Ja na darmo krzyczeć nie lubię. Dopóki spodziewałem się, że na naszą stronę przeciągniemy z połowę senatorów... gotówem był. A tu, w dodatku, i stryj mójby mnie wydziedziczył.
 Mielsztyński patrzał nań z pogardą.
 — Siadajcie i dobrze zasłużonego używajcie spoczynku... Na ucztę do zamku wątpię, by was