Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Infantka tom II 012.jpeg

królowi, teraz sama się czuła tu pierwszą i nie ustępowała nikomu.
 Jednego poranku jesiennego przybył ksiądz Staroźrebski jak zwykle na zamek i zdziwił się mocno widząc, że podwórca część zajmowały powyciągane z szop wozy, paki i skrzynie; że tuż w improwizowanej kuźni konie przekowywano, a ludzi mnóstwo kręciło się pośpieszając tak jakby im bardzo było pilno.
 Wyglądało to na przygotowanie do podróży. Biskup o żadnej nie wiedział.
 Talwosz, którego w niedostatku innego tytułu nazywano sekretarzem królewnej, stał właśnie wydając rozkazy; biskup, wysiadłszy z kolebki, powołał go do siebie.
 — Cóż się to tak przygotowujecie? — zapytał — co się u was dzieje?
 — Królewna wydała rozkazy, aby się gotowano do podróży — odparł sucho Talwosz.
 — Gdzie? dokąd? do jakiej? — żywo przerwał biskup — ale ja o niczem nie wiem! Na rany pańskie! Ja tu przecie stróżem jestem!
 Litwin słuchał obojętnie księdza biskupa i rzekł również zimno.
 — Ja spełniam co mi przykazano, do mnie nie należy więcej nad to.
 — Ale dokądże jechać myślicie? — zawołał biskup coraz bardziej poruszony.
 Talwosz ruszył ramionami.