Strona:PL Honoryusz Balzac-Komedya ludzka tom I 181.jpeg

stóp do głowy. — Głupstwo — dodał znowu po chwili. — Wiele masz lat?
 — Skończę za dziesięć dni lat dwadzieścia pięć, inaczéj niemógłbym wchodzić w interes.
 — Słusznie.
 — Więc cóż?
 — Kto wie!
 — Bo trzebaby działać prędko, inaczéj mogą podbić ceny.
 — Przynieś mi jutro rano swoję metrykę, a pogadamy o twoich interesach, pomyślę o nich.
 Nazajutrz o ósméj rano byłem u starca. Wziął urzędowy papier, włożył okulary, zakaszlał, splunął, obwinął się szczelniéj czarnym szlafrokiem i przeczytał akt od deski do deski. Potém złożył go, rozłożył znowu, spojrzał na mnie, kaszlnął jeszcze, poruszył się na krześle i rzekł:
 — Będziemy się starali zrobić ten interes.
 Zadrżałem.
 — Kapitały przynoszą mi pięćdziesiąt, czasem sto dwieście, pięćset od sta.
 Słysząc to pobladłem.
 — Ale z powodu naszéj znajomości zadowolnię się dwunastu i pół procentami za czas...
 Zawahał się.
 — A więc tak, zadowolnię się trzynastu procentami rocznie, czy dobrze?
 — Dobrze — odparłem.
 — Ale jeśli to za wiele, broń-że się Grotiusie.
 Nazywał mnie żartami Grotiusem.
 — Żądając od ciebie trzynaście od sta, robię co do mnie należy, ty namyśl się, czy je możesz zapłacić; nie lubię ludzi, którzy się na wszystko zgadzają. No czy to za wiele?
 — Nie — odparłem — będę musiał trochę więcej pracować.
 — Co ci to szkodzi? — wyrzekł, rzucając mi przebiegłe spojrzenie — klienci zapłacą.
 — Nie, na wszystkich dyabłów — zawołałem — to ja zapłacę, wolałbym sobie rękę uciąć, niż ludzi obdzierać.
 — A więc dobranoc — odparł papa Gobseck — nic z interesu.
 — Cóż to panu szkodzi, kiedy jest taksa na honorarya?
 — Nie ma jéj na rozmaite tranzakcye, za odwleczenie terminów, za pogodzenie stron. Można wówczas rachować tysiąc franków a nawet sześć tysięcy franków, stosownie do ważności spraw, za konferencye, wizyty, projekta aktów, rachunki i gadaniny. Trzeba umiéć poszukiwać podobnych interesów. Zarekomenduję cię jako