Przejdź do zawartości

Strona:PL Hans Christian Andersen-Baśnie (1899) 157.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


SYRENA.




Hen, daleko od brzegów, aż na środku morza, gdzie nic nie widać, tylko błękit nad falami, gdzie woda przezroczysta, jak kryształ najczystszy, a ciemno szafirowa, jak bławatek, jest głębia niezmierzona, otchłań tak głęboka, iż żaden okręt tutaj przystanąć nie może, bo kotwica dna nie dosięgnie.
W tej niezgłębionej otchłani mieszkały piękne Syreny.
Dno piaszczyste i równe pokrywały lasy dziwacznych drzew i roślin, wysmukłych a giętkich, drżących za najlżejszem poruszeniem wody, jak żyjące istoty. Po-