Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Wesoła teorya i smutna praktyka 313.jpeg

 — Z toniki — mówił daléj — rodzi się kwinta, czyli dominanta...
 Umilkł nagle, bo aksamitne źrenice Kornelii odwróciły się od klawiszy, i bardzo powoli spłynęły na twarz jego.
 — Z zamienionego spójrzenia — wymówił ciszéj — rodzi się sympatya, czyli miłość.
 Kornelia zsunęła nieco brwi i patrzyła znowu na klawisze.
 Pan Gustaw nauczał daléj:
 — Inne interwalla oktawy: sekunda, tercya, kwarta, sesta, septyma...
 Po krótkiéj chwili milczenia, dodał cichszym głosem:
 — Dalsze następstwa miłości: nadzieja, zachwyt, uniesienie, wzajemność, szczęście...
 Ręka Kornelii spadła z klawiszy, usta jéj poruszyły się i wyszeptały:
 — Panie Gustawie!
 Szept ten zdradzał wzruszenie, ale i trochę rozgniewania także. Pan Gustaw przeciągnął dłoń po czole, jak człowiek, który stara się poskromić nieposłuszne myśli, a potém zaczął znowu:
 — Odwrócone interwalla oktawy przemieniają się: septyma w sekundę, sexta w tercyą, kwinta w kwartę, kwarta w kwintę... Nieprzyjazne losy zamieniają nadzieję w zwątpienie, zachwyt w boleść, wzajemność w obojętność, szczęście w rozpacz...