Ta strona została uwierzytelniona.
Z całą boleścią swoją...
Aj! aj! i jaką...
(Witold i Zdzisław podnoszą oczy i patrzą chwilę na siebie w milczeniu).
No, uściskajcie się bracia! prędzéj!
Prędzéj! wszystko jéj prędzéj!
Witoldzie! ona ma racyą...
Musi być ma... ale...
Co tam za ale... Ja nic już nie pamiętam i ty zapomnij i przebacz... (roztwiera szeroko objęcia) drogi! kochany, „Pokociło się!“
Najdroższy, „dam nogę!” (ściskają się i całują serdecznie).
Brawo! brawo! Takim powinien być raz na zawsze, koniec waszych domowych sporów i rywalizacyi...
