Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Argonauci tom I 039.jpeg

swemi przypierało go do muru! Z wahaniem w głosie odpowiedział:
 — Cele bywają rozmaite...
 — A ty, tateczku, w jakim celu pracujesz? — z chciwą ciekawością podchwyciła.
 Bardzo dobrze wiedział, w jakim celu przedsięwziąć teraz pragnął olbrzymią pracę wznoszenia mnóstwa gmachów dla pomieszczenie wojska, ale mógłże to temu dziecku tłómaczyć? Tymczasem, ciemne oczy tego dziecka tkwiły w jego twarzy, nagląc do odpowiedzi.
 — Cóż? — rzekł — ja... mnie praca daje znaczne, czasem ogromne zyski...
 — Pieniądze? — zapytała.
 — Pieniądze.
 Uczyniła głową ruch, oznaczający, że o tem wiedziała już oddawna.
 — Ale ja — zaczęła — gdybym chciała pracować, nie wiedziałabym dlaczego... Dlaczego, w jakim celu ja pracowaćbym mogła?
 Zaśmiał się.
 — Ty pracować nie potrzebujesz; ja czynię to za ciebie i dla ciebie...
 Teraz, z głośnym, jak gama, śmiechem, zawołała:
 — Tateczku! więc cóż? Wielbić, kochać to