Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No237 part15.png

ły mnie zabić... ale im się nie udało, jak panowie widzicie, ukradli mi jednak mój medal. Chodźcie panowie, ja was zaprowadzę, tylko się śpieszcie, bo w tej chwili pan Fabian de Chatelux może już nie żyje, może go już zamordowali.
 —Fabian de Chatelux!... zawołali jednocześnie prefekt policyi i naczelnik bezpieczeństwa...
 — We własnej osobie.
 — Jakto?...
 — Ale jedźmy!... jedźmy!... przerwał la Fouine.,. jedźmy!... Wielki czas!... opowiem wszystko przez drogę...
 Wydano rozkazy.
 Dwóch agentów pozostało na straży w pałacu — reszta powsiadała do powozów.
 — Do Charenton! — krzyknął la Fouine; stangreci trzasnęli z biczów.
 Rybak-filozof wsiadł do landa prefekta policyi, gdzie byli także naczelnik bezpieczeństwa i komisarz policyjny. Opowiedział im przez drogę o tem, co się działo w Petit-Castel.
 O jedenastej, powozy pędzące jak pociąg pośpieszny, wjeżdżały w ulice de Lyon.
 Nagle z fiakra nadjeżdżającego przeciwnej strony, ktoś zawołał dwa razy.
 — Stójcie!... Stójcie!...