Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No237 part09.png

 — To ty Vernier? — zapytał otwierając okno.
 — Ja.
 — Cóż tam takiego?
 — Ubieraj się czemprędzej, obudź gospodarza i chodźcie do mnie.
 — Dobrze...
 Za chwilę drzwi skrzypnęły i agent ukazał się z oberżystą.
 — Czółno.. żywo! — zawołał Vernier.
 — Jest tutaj...
 — Dawaj wiosła i odczepiaj łańcuch...
 Zrobiono to wszystko w mgnieniu oka.
 — Teraz — powiedział Vernier do gospodarza — nie potrzebujemy cię już mój panie, możesz się iść z powrotem położyć...
 — A ja? — zapytał kolega.
 — Czekaj i czuwaj...
 Odepchnął czółno i wypłynął na środek rzeki.
 Północ wybiła.
 W tej właśnie chwili, Paweł dopynnął do przystani przy Petit-Castel.
 Angela posłyszawszy plusk wioseł, natychmiast się zbliżyła.
 — Czy to pan, panie Pawle? — zapytała bardzo cicho.
 — Tak jest — odpowiedział młody człowiek drżąc ze wzruszania.