Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No237 part08.png

głos jego kroków rozlegający się po suchej ziemi, zwrócił uwagę Verniera.
 Wyskoczył on z łóżka i podbiegł do okna.
 Zobaczył, albo raczej odgadł cień jakiś co zniknął nad brzegiem po za krzakami.
 — Co to u licha? — pomyślał agent i zaraz prawie posłyszał zgrzyt odczepianego łańcucha, ostrożne składanie go do czółna, odbijanie od brzegu i poruszanie wioseł.
 — Hm! hm! — mruknął Vernier — a to co może znaczyć? — Kto to o tej porze, w noc tak ciemną, zapragnął zażywać spaceru?... To mi się trochę podejrzanem wydaje... Nie wiem czy się mylę, ale bodaj, że coś przewącham...
 W paru sekundach Vernier był ubrany, wziął rewolwer do kieszeni, wyszedł z oberży nie przebudziwszy nikogo, pobiegł nad brzeg rzeki i wpatrzył się w ciemności.
 Zobaczył oddalające się czółno.
 Widział jak wpłynęło w małą odnogę po prawej stronie gęstego parku i zniknęło.
 — Nie uda ci się — szepnął policyant, dowiem się gdzie się udajesz...
 Poleciał co tchu do mieszkania kolegi i wywołał go po cichu.
 Drugi agent niespał także.