Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No237 part03.png

ją odkorkował i wyciągnął papier zwinięty.
 Rozłożył się w czółnie, zapalił zapałkę, rozwinął papier i przeczytał.
 Spostrzegłazy nazwisko Fabiana de Chatelux, zerwał się, pochylił nad otworem i zawołał:
 — Panie Fabianie!..
 — Co? — zapytał więzień.
 — To ja...
 — Co za ja?...
 — Przyjaciel pański... la Fouine!...
 — Liczę na ciebie mój bracie... Ocal mnie na miłość Boga!...
 — Czy grozi panu niebezpieczeństwo w tej chwili?...
 — W tej chwili nie sądzę... ale wkrótce...
 — Odwagi, panie Fabianie, nie trać nadziei i czekaj!...
 — Liczę na ciebie — rzekł — ale spiesz się mój drogi.
 La Fouine odwiązał czółno.
 Pochwycił wiosła i silnie niemi wiosłując, dostał się wkrótce na brzeg przeciwny.
 Przywiązał statek do wierzby, wdrapał się na brzeg i ciągle lecąc dobiegł do stacyi kolei żelaznej.
 Pociąg nadchodził — więc wsiadł i pojechał.
 — Nie na ulicę Tournon... nie do je-