Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No233 part09.png

za miesięc... wszak pan przyrzekłeś, przysięgłeś nawet...
 — Za miesiąc — dokończył Jakób — zostaniesz żoną Pawła Fromentala... — Czy wtedy przebaczysz mi zupełnie?...
 — Już panu przebaczyłam...
 — Ani już pamiętam nawet, czyś mi pan dokuczył czemkolwiek...
 I Marta zaczęła płakać z kolei.
 Jakób chciał się zbliżyć do niej.
 Instynktownie odskoczyła przestraszona.
 — Wątpisz jeszcze? — szepnął pseudo-Thompson wymówką.
 — Nie, nie wątpię — odrzekła Marta. Potrzebuje się pomodlić...
 Widocznem było, że młoda kobieta, życzyła sobie pozostać samą.
 — Żegnam cię i życzę dobrej nocy moja córko... powiedział Jakób Lagarde — i wyszedł.
 Ale dodał zaraz, rzucając złośliwe spojrzenie na drzwi, jakie zamknęła za sobą:
 — Podpisałaś wyrok śmierci na siebie, kochana panno Marto Grand-Champ!...
 Udał się do swojego pokoju, ale nie położył się zaraz, bo wiedział, te sen mu na powieki nie przyjdzie.

---