Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No228 part03.png

datku mnie chciano zabić i medal mi zabrano...
 Rajmund podskoczył.
 — Chciano cię zabić? — wykrzyknął.
 — Tak myślę!... bo noszę i długo bodaj będę jeszcze nosił ślad zamachu na karku.
 — Kiedy cię zabić usiłowano?...
 — Cztery dni temu.
 — Gdzie?...
 — Na Marnie... tuż przy Créteil...
 — Któż był morderca?...
 — Jakiś drab, którego nigdy nie znałem i nigdy nie widziałem, i który udał przedemną robotnika-mechanika... Wesoły chłopak i wielki niby amator wędki, a rzeczywiście znał się na łowieniu tak dobrze jak i ja!…..
 — Jakże to było?...
 — Ba, to cała historya, proszę pana.
 I la Fouine opowiedział ze wszystkiemi szczegółami to, o czem wiedzą już czytelnicy nasi.
 Rajmund słuchał go z głębokiem wzruszeniem.
 — Ponieważ otóż — zakończył Julek, jesteś pan ojcem jednego z sukcesorów pana de Thonnerieux, przyszedłem ostrzedz pana, abyś czuwał dobrze nad swym synem, moim kolegą i uczniom moim, i chciałem jednocześnie zapytać pana, czy mam zawiadomić policyę?...