Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No224 part08.png

 Nazajutrz po tej strasznej nocy, był dzień przyjęcia u pseudo-Thompsona.
 Marta zająć miała zwykłe swoje stanowisko w pokoju sąsiednim, obok gabinetu Jakóba i spełniać zwykło swoje czynności.
 Wstała rano, myśląc o Pawle Fromentalu, który wierny jej zaleceniom, nie pokazał się wcale przy ulicy de Miromesnil.
 — Może dziś przyjdzie... — myślała sierota i czuła się uszczęśliwioną tą myślą i tą nadzieją, pomimo bowiem instynktownej obawy, jakiej doświadczała, dałaby dużo za to, ażeby zobaczyć ukochanego, chociażby na chwilę tylko.
 Kiedy dokończała właśnie toalety, zapukano lekko do drzwi jej pokoju.
 — Kto tam? — zapytała.
 — Twoja Angola, kochanko.
 — Proszę.
 Przyjaciołka Pascala przestąpiła próg i podeszła złożyć na czole Marty judaszowski pocałunek.
 — No, kładź kapelusz i okrycie, moja pieszczoszko... — rzekła, bo czekają na ciebie...
 — Kto taki?...
 — Doktor...
 — A czegóż chce odemnie?...
 — Kazał zaprzęgać i zabiera cię na przejażdżkę po lasku Bulońskim...