Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No223 part14.png

wywołane inhalacyą, przestraszył się i chciał uciekać, zaczął więc biegać po pokoju i szukał jakiego wyjścia, którego rzecz prosta nie znalazł.
 Wkrótce dał się słyszeć głuchy łoskot upadającego ciała.
 Młody hrabia zwyciężony, padł nieprzytomny na podłogę.
 Jakób i Pascal rzucili się do drzwi i i otworzyli je.
 Fabian leżał wyciągnięty na wznak, z oczyma zamkniętemi, z rozłożonemi rękami.
 — Prędko zabieraj medal — zawołał doktór na swego wspólnika, ja przyszykuję tymczasem kompres nasiąknięty keroseliną...
 Pascal ukląkł przy młodym hrabi, odwiązał ma krawat, rozpiął kołnierzyk i rozchylił koszulę, ażeby zdjąć z piersi przedmiot jakiego poszukiwał...
 Nagle wykrzyknął ze złością i podniósł się z brwią zmarszczoną.
 — Co takiego? — zapytał Jakób zaniepokojony.
 — Pracowaliśmy napróżno. Nie nosi widać medalu hrabiego de Thonnerieux!...
 — Nie ma medalu? — powtórzył Thompson zaambarasowany.
 — Nie ma.
 — To niepodobna!...